Ik loop weer naar mijn vaste plek voor het ritueel.
Het is bewolkt maar dat past goed bij mijn humeur maar ik moet dit doen om verder te kunnen gaan.
Het was een geweldige begin periode van liefde genegenheid intimiteit en passie de nieuwe liefde geur
leek maar niet op te kunnen. Achteraf zag ik ook in het begin al signalen voorbijkomen maar die wou ik
natuurlijk niet zien op dat moment.
Ik was al een tijdje alleen en hunkerde naar liefde en genegenheid, nog ver voordat ik ook maar iets wist van mijn grenzen en schaduwkanten. De eerste keer dat ik haar zag wist ik gelukkig niet wat voor achtbaan voor me te wachten lag anders had ik haar misschien nooit wel aangesproken. Wat volgde was eigenlijk een hele fijne vriendschap waarin ik voor het eerst te maken kreeg met iemand die me een hele andere wereld liet zien. Ze was naar haarzelf op zoek net als ik en zij bewandelde een hele andere weg en ik besloot mee te gaan.
WAT HET HART WIL
Heb je wel eens geprobeerd om met 5 mensen een relatie te hebben ?
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het niet makkelijk is, en zo is het ook niet begonnen natuurlijk maar vijf verschillende persoonlijkheden vergt goede heldere communicatie tussen iedereen waarin afspraken en grenzen besproken kunnen worden. Dit was zeker niet het geval van mijn kant na verloop van tijd merkte ik. Hoe makkelijk ik over mijn grenzen stapte om iets te kunnen ontvangen werd langzaam steeds duidelijker.
In het begin bestond onze band uit drie personen en dat werkte goed, maar met vier werd het steeds moeilijker om de connectie te behouden tussen iedereen en kwamen mijn schaduwkanten langzaam naar voren. Ja zeggen terwijl je liever nee zegt, geven om te krijgen, gevoelens wegstoppen om de connectie te houden, mijn grens niet aan kunnen geven het kwam allemaal voorbij. Moet je voorstellen hoe erg het werd met vijf personen, uiteindelijk werd dan ook de hele connectie verscheurd het was te veel.
Ik had besloten om de relatie te beëindigen, Dit pad had me geleerd en gegeven wat nodig was voor dat moment, als ik niet er voor koos om te leren mijn grenzen aan te geven om te leren voelen en mijn emoties, behoeftes, en gevoelens, te uiten dan zouden die schaduwkanten mijn leven gaan bepalen. Ik moest mijzelf op de eerste plek zetten en verder gaan maar het voelde echt klote.
EEN NIEUWE START
Ik zat in een welkomst cirkel in Hilversum en het voelde als thuis komen. Twee weken daarvoor had ik een diepte punt bereikt, het was vrijdagnacht half drie en ik was aan het werk. Destijds werkte ik als leidinggevende operator op een drukkerij en was serieus op het eind van mijn latijn. Het was de zoveelste baan die me na een tijd niet meer voldeed. Ik miste diepgang connectie en het gevoel dat mijn werk meer voldoening kon geven. Het was een twee daagse cursus de-armouring en ik vond het geweldig, nooit eerder had iets me zo geraakt op plekken waarvan ik niet wist dat ze zo pijn zouden doen. De prachtige manier waarop ik opnieuw contact maakte met mijn lichaam, emoties, weggestopte trauma’s, en mijn gevoel van eigenwaarde iets wat ik eigenlijk al lang kwijt was.
In die twee daagse cursus maakte ik ook voor het eerst kennis met laten we het divine design noemen, in de circkel zat rechts van mij een koppel, en als ik hun niet had leren kennen had ik hier misschien wel nooit gezeten om dit blog te schrijven. Het mocht zo zijn dat een van hun een langere de-armouring training had geboekt een die veel dieper op de materie in ging, het was de start van mijn lange reis naar een nieuw leven.
VAN EINDPUNT NAAR NIEUW BEGIN
Was de lange weg die ik had afgelegd om op dit punt te komen nodig geweest, had alles wat ik had doorstaan en meegemaakt mij uiteindelijk hier op deze plek gebracht met drie teachers die ons met hart en ziel niet alleen kennis en techniek leerden maar ons ook een harde spiegel voor hielden een die zeer zeker nodig was ?, Ik hoop van wel. En op de ene manier voelde het als een einde en als een nieuwe begin tegelijk voor het eerst in lange tijd voelde ik me weer levendiger dan ooit.