Voor een lange tijd had ik moeite met ontvangen of mijzelf laten zien, vragen om iets waar ik behoefte aan had ? Echt niet ! Ik was veel te bang voor afwijzing en veroordeling. Nee dan kon ik beter geven dat voelde ook veiliger, zoveel mogelijk doen voor anderen en hopen dat het iets oplevert misschien zelfs wel liefde. Natuurlijk werkt het niet zo maar mijn brein dacht van wel, pas toen ik leerde hoe ik mijn eigen grenzen kon voelen en aangeven dat het ok is om iemand iets te vragen voor jou te doen zonder tegenprestatie of gevoel van terug te moeten geven omdat je denkt dat het zo hoort kon ik pas echt waarlijk ontvangen.

Iets aan iemand geven is een gift, we doen het omdat we het willen doen voor diegene die het vraagt maar wel binnen onze eigen grens. Zonder een duidelijke afspraak is het vaak moeilijk om precies te krijgen waarom we eigenlijk vroegen. We krijgen of te weinig of juiste teveel, misschien wel over onze grens heen als we er aan terug denken.

Als eenmaal voor beide personen helder is wat er gevraagd is, wat er gaat gebeuren en voor wie het is (een duidelijke afspraak) kan degene die mag ontvangen werkelijk ontspannen. Dit geld ook voor degene die geeft, hij of zij weet precies wat er van hun verlangt wordt en hoeft zich geen zorgen te maken of het wel goed is wat ze doen. Op deze manier met elkaar communiceren lijkt misschien eng en moeilijk toe te passen maar het tegendeel is waar, op deze manier ontstaat er een helder plaatje waarin voor iedereen duidelijk is wat wel en niet mag, en tussen die grenzen in ligt een immens groot speelveld van plezier.

. Het gebeurd in zulke gevallen vaak dat we in een soort staat van bevriezing belanden, we laten het maar over ons heen komen of we denken ik krijg toch gedeeltelijk waar ik om vroeg ? Ik krijg alleen iets meer dus het valt wel mee of diegene doet zo zijn best, ik zou me schuldig voelen als ik stop of nee zeg.

Op deze manier geven we elke keer iets van onszelf weg, elke keer dat we niet onze grens aangeven verliezen we een stukje je van onszelf en onze kracht. De kracht om voor jezelf op te komen, ja of nee te kunnen zeggen, onze grenzen aan te geven, onze verlangens te uiten, om ons niet meer te schamen voor wie we zijn van binnen.

Samen gaan we samen werken aan consent, empowerment en het zenuwstelsel,  we kunnen namelijk pas echt ontspannen als ons zenuwstelsel ontspant. En dat begint met het kunnen voelen van jezelf en je eigen genot.